بررسی وضعیت سلامت دندان ها و انساج پریودنتال افراد ساکن در مناطق دارای پرتوزایی طبیعی بالا در مقایسه با منطقه کنترل در شهرستان رامسر سال (83-1382)

زمینه و هدف: در ایران، در نواحی خاصی از شهرستان رامسر، مناطقی وجود دارند که سطح پرتوزایی طبیعی در آن ها بسیار بالا می باشد. در واقع، سطح پرتوزایی زمینه ای در برخی مناطق رامسر، به عنوان یکی از بالاترین سطوح شناخته شده در جهان می باشد. پرتوزایی زمینه ای بالا در این مناطق از رامسر، به طور اولیه، به علت حضور مقادیربسیار بالا از رادیم 226 و فرآورده های ناشی از واپاشی آن (مانند گاز رادان) است که به وسیله چشمه های آب گرم به سطح زمین آورده می شوند. با توجه به تمایل رادیم 226 به رسوب در بافت های معدنی نظیر دندان واستخوان، هدف از انجام این مطالعه، بررسی وضعیت سلامت دندان ها و انساج نگه دارنده آن ها (پریودنشیم)، در ساکنان مناطق اداری پرتوزایی طبیعی به میزان بالا، در مقایسه با منطقه کنترل، در شهرستان رامسر بود.مواد و روش ها: این مطالعه تحلیلی، به صورت مورد و شاهدی با استفاده از روش تمام شماری و تکنیک مشاهده و مصاحبه، بر روی 322 نفر (شامل 178 نفر در گروه مورد و 144 نفر در گروه شاهد) انجام گرفت. شاخص های مورد استفاده برای ارزیابی وضعیت سلامت دندان ها و انساج پریودنشیم در دو گروه، شامل DMFT و CPI بودند. برای ورود داده ها و رسم نمودارها نرم افزار Excel 2000 به کار رفت و انجام آزمون ها و تحلیل داده ها، با استفاده از نرم افزارهای SPSS 11 و SAS 8 انجام گرفت.یافته ها: نتایج، تفاوت معنی داری را در مورد دو شاخص DMFT و CPI (به ترتیب: P-value < 0.01 و (P-value < 0.05، نشان داد. میانگین DMFT در گروه اول، (13.13 ± 6.10) ، و در گروه کنترل، (10.83 ± 6.61)، بود. در مورد شاخص CPI، به ترتیب در مناطق با پرتوزایی بالا و پایین، درصد افرادی که پریودنشیم آن ها سالم بود، %1.1، و %6.9، درصد افرادی که بالاترین نمره تعلق گرفته به آن ها، 1 (خونریزی در موقع پروبینگ) بود، %9.6 و %13.9، درصد افرادی که بالاترین نمره تعلق گرفته به آن ها، 2 (وجود جرم زیرلثه ای) بود، %50.6 و %49.3، درصد افرادی که بالاترین نمره تعلق به آن ها، 3 (وجود پاکت کم عمق) بود، %35.4 و %25.7، و درصد افرادی که بالاترین نمره تعلق گرفته به آن ها، 4 (وجود پاکت عمیق) بود، %3.4 و %4.2 به دست آمد. در صورتی که کد های 3 و 4 را که نشان دهنده قطعی بیماری پریودنتال می باشند، روی هم به عنوان یک سطح (سطح بیماری عمده پریودنشیم) در نظر بگیریم، درصد پاکت پریودنتال (کم عمق و عمیق)، در منطقه دارای پرتوزایی بالا، %38.8 و در منطقه کنترل، %29.9 به دست می آید.نتیجه گیری: نتایج به دست آمده در مورد شاخص های DMFT و CPI، وضعیت سلامت دندان ها و انساج نگهدارنده آن ها را، در افراد ساکن در مناطق با پرتوزایی بالا، متفاوت از منطقه کنترل، ودر مجموع، نامناسب تر نشان داد. این تفاوت، با هیچ یک از متغیرهای جنسیت، سن، وضعیت سواد، استعمال سیگار، تعداد دفعات مسواک زدن در روز (و شاخص پلاک دندانی، که نسبت به تعداد دفعات مسواک زدن در روز، نماینده مناسب تری از وضعیت بهداشت دندان های فرد می باشد)، مراجعه جهت چک آپ دندان پزشکی و نوع آب مصرفی توسط ساکنان دو منطقه، قابل توجیه نبود.